جمعه 15 آبان 2568

سلام

جمعه ،15آبان88 ، 6 نوامبر2009 میلادی

دو تا سر فصل رو امروز راجع بهش صحبت می کنیم،سر فصل اول یک نگاهی است به آنچه که چهارشنبه 13 آبان اتفاق افتاد .الان میتونم به جرات بگم که تصویرکلی رو داریم و می تونیم کمی تحلیلی نگاه کنیم.

مطلب اول این است که جمعیت درتهران ،گزارشهای مختلفی که بچه ها دادن از جاهای مختلف ،از نقاط مختلف شهرو فیلم و عکسهایی که هستش،کماکان نشون میده که چیزی بالای یک ونیم میلیون شاید نزدیک به دو میلیون نفرآدم درسراسر شهر تهران پخش بودن،شما ممکن در یک بخشی از تهران بودید و امکان اینکه تصویر کل رو داشته باشید،نداشتید ،ولی الان که همه روکنار هم میگذاریم و گزارشهایی که به خصوص بچه ها از نقاط مختلف دادند ،کسانی که دنبال می کردند در هر منطقه ای بگن چند نفر هستند

برآورد این هست که در یک روز وسط هفته ،جمعیت میلیونی باز ما در سراسر شهر تهران داشتیم ،در شهرستانها هم گزارشهای مختلفی که داشتیم نشون میده که جمعیت بسیار خوب بوده،من برآوردی نمیتونم بگم از کل کشورو عذرخواهی هم میکنم اگر بعضی از شهرها رو اسم نمی برم ،اما فرض کنید مثلا قزوین گزارشهایی که ما داشتیم ،چندین هزار نفر در شهر قزوین فقط بودند،یا در شهرهای کوچکتری از استان مازندران یا استان گیلان یا در هر جای کشور.

به هر حال نکته دومی که میخواستم بگم حرکتی است که حتی گسترده تر از روز قدس، جنبش در سطح شهرستانها کرده وهمون جور که دیروز هم گفتم،آمدن تبریز به خیابان علیرغم همه فشارها نکته بسیار مهم حرکت روز چهارشنبه بود .من باز هم ایمیلهایی رو دریافت کردم که وظیفه خودم میدونم ،تشکری رو که بچه ها از شهر های دیگه کشور کردن ، حتی از شهرهای کوچک برای من ایمیل اومده از بچه های تبریز بهشون بگم از همین طریق ،این رو هم بگم که همه ماها قائلیم به بچه های خوب تبریز،بچه های خوب کردستان و سایر بخشهای کشور که در واقع گروههای زبانی یا نژادی یا دینی دیگه محسوب میشن این رو بگیم که همه ما قائلیم که حقوق اقلیتها باید رعایت بشه ، امورشون باید به خودشون واگذار بشه ، دمکراسی عمیق نمیشه مگر هر چه بیشتر کار مردم در هر منطقه ای به خودشون واگذار بشه،حقشون برای زبانهای منطقه ای شون به رسمیت شناخته بشه ، برای دینشون، بی طرفی حکومت نسبت به هر دین و باوری باشه،حکومت وظیفه داره کمک بکنه به حتی به ارتقا زبانها و ادیانی که اقلیت محسوب میشن،اما رسیدن به این اهداف عملی نیست مگر اینکه همه ماها الان که یک موضوع ملی در سطح کشور در جریان ،اون هم مقابله با استبداد دینی و گرفتن حقمون برای دموکراسی و آزادی و حاکمیت ملی همه دوش به دوش همدیگه حرکت میکنیم،این تنها مسیری است که اگر بتونیم بهش برسیم ،حکومتی که فرا دینی باشه ،حکومتی که حقوق بشر ویکسانی انسانها در دستور کارش باشه، اون وقت این امکان هست که در مناطق مختلف ایران بریم به سمت اینکه هر چه بیشترکار رو به مردم هر منطقه واگذار کنیم و حق مساوی برای همه برقرار بشه و همه بتونن که هر چه بارورترفرهنگهای منطقه ای و ادیان منطقه ایشون رو اعمال بکنن.

نکته سومی که میخواستم بگم این بود که در تظاهرات 13 آبان بیشترین تمرکز درسراسر کشور متوجه شخص آقای خامنه ای بود به عنوان راس استبداد دینی کشور و وقتی که عکس او رو در حالی که خودش درتهران هنوز حضور داره به نشانه زائل کردن وشکاندن اقتدارش پایین میکشن و پا روش میگذارن کاملا نشون میده که مردم در روزی که میخواستن، ازمردم زهر چشم بگیرن ،نترسیدن.این نکته بسیار مهمی است، چون این جور حکومتها میدانند که حریف و رقیب یک ملت نمیشن ،بنا بر این هر چه قدر هم که قشون و لشکر و نیروداشته باشن،باید با ایجاد رعب و وحشت اعصاب مردم رو فلج کنن،با ترس بتونن کمبود نفراتشون رو برای سیطره بریک ملت اعمال بکنن،جبران بکنن،ولی وقتی ترس یک ملت می ریزه اون وقت این میشه که در روزی که میخوان مردم رو بترسونن ،عکس دیکتاتور رو میکشن پایین ،روش پا میگذارن و بهش پیغام میدن در واقع که باید بری کنار.به هر حال این نکته سوم این تظاهرات بود.

نکته چهارم این بود که مجموعه رو وقتی که نگاه میکردی کاملا نشون میده که جنبش نسبت به فردای 30 خرداد که اون سرکوب وحشیانه شد ،و یک طفل تازه به دنیا اومده بود ،الان نوجوان قوی شده و جای رشد داره ، ولی دیگه تاکتیک پذیر شده ، به خوبی در همه جا دیده میشد بچه ها شعار میتونن عوض بکنن ،پخش بشن ، حرکت بکنن و خودشون رو نمی بازن،دیسیپلین مبارزات بدون خشونت رو گاهی به خوبی حفظ کردن و مجموعا نشون میده که جنبش رشد کیفی کرده.این همونی هم هست که حکومت رو به وحشت انداخته،حکومت سعی میکنه که دائما دستگیر کنه و سازماندهان رو پیدا کنه،کادرها رو دستگیر کنه،از یک اصل ساده غافل و اون این هست که جنبشی وقتی درست حرکت کرده،از پایین ترین لایه هاش کادر سازی میکنه و شبکه بندی ارتباطاتش شبکه بندی غیر متمرکزی است که هرکی رو هم بگیرن هیچ تفاوتی نمیکنه.این اصل ساده رو سرکوبگرا نمیفهمن، کما اینکه بچه هایی رو که دستگیر کردن دائما ازشون سوال کردن که ،کی به شما خط میده،چه جوری حرکت میکنین،چه جوری سازماندهی میکنین ،کادرهاتونو بشناسیم ،غافل از اینکه هر سرباز یک رهبر و هر آدمی یک کادرو به موقع میتونه که اصول جنبش بی خشونت رو اعمال بکنه.

نکته پنجمی که میخواستم بگم این هست که در سمت حکومت با وجودی که دویست هزار تومان،سیصد هزار تومان برای یک روز پرداخت کردن ، یکی از بچه های بسیج دانشگاه تهران که کنار کشیده خودشو از اینا و آدم موثری بوده پیغام کرده برای من که تا یک میلیون تومان برای یک روز حاضر بودن بهش بدن که بیاد و دیگرانی رو هم سازماندهی کنه و او البته نرفته، با همه این پول خرج کردنها هزار نفر آدم الی دو هزار نفر حداکثر آدمی بود که جلوی سفارت آمریکا در تهران جمع کردن ،میله هم گذاشته بودن حفاظتشون کنن از ترس بچه های ما هم صورتهاشون رو یک عده ای شون پوشونده بودن چون سلاح ما این هست که عکسشون رو می اندازیم فقط افشا میکنیم که اینها با جنایتکارها هستن ، و این توان این حکومتی بود که ما دعوت کردیم که اگر راست میگین 24 میلیون آدمتو روز 13 آبانی که مال تو هست بیار تو خیابون به نفعت شعار بدن و فقط یک عده سرکوبگر که مجموعا پنجاه هزار نفر برآورد میشه با فوق العاده جنگی هایی که پرداخت کردن سپاه آورد در خیابون و سعی کرد که در واقع اونها رو به جان مردم بندازه و دیدیم هم که به محض اینکه بچه ها پخش شدن هیچ کاری از دستشون بر نیامد.

نکته ششمی که میخواستم بگم این هست که،هدف اصلی حرکت جنبش در 13 آبان این بود که این پیام رو به دنیا بده که ما خواهان صلح برای دنیا و دمکراسی برای ایران هستیم،چون از هر آکسیونی ما یک هدف محوری داریم ضمن دنبال کردن اهداف کلی جنبش،این هدف به بهترین شکل به دنیا منتقل شد،به بهترین شکل ممکن در واقع حکومت در دام مردم افتاد،اگر سرکوب نمی کرد سر یک دو راهی باخت- باخت بود، اگر دست به سرکوب نمیزد صحنه های بزرگ اجتماعات مردم اون وقت به دنیا پیام می داد ولی وقتی که دست به سرکوب زد،درست که مردم پراکنده شدن اما فیلم اون سرکوبها خودش موثرتر از این بود که مردم صفوف بزرگ درست کنن.با زبان تصویر دنیا دیدن که یک ملتی صلح، آشتی و دوستی می خواد ،در شعارهاش هم میگه،یک حکومتی سرکوب و خشونت و آدمکشی رو پیشه کرده،به بهترین نحو ممکن این شعار به دنیا منتقل شد به خصوص اینکه فیلم و عکس خیلی خوبی به دنیا اومد اگر چه عکس نشون داد که،امروز من روزنامه ها رو مرور میکردم ما از عکس یک خورده ضعیف بودیم و به نظرم مرتبه های بعدی به غیر ازفیلم باید عکس رو هم یک خورده بیشتر دقت بکنیم تهیه بکنیم برای اینکه خوراک روزنامه ها بشه.

به هر حال خسته نباشید،13 آبان یک روز تاریخی شد که مطمئنم در تاریخ آینده درج خواهد شد،در واقع داریم ما تاریخ می سازیم که آیندگان به نسل جوان امروز ما مفتخر خواهند بود.

اما محور دوم بررسی بحثی است که صحبت کردیم که در خیابان بمانیم،ضرورتش،امکانش پیش اومده.این بحث رو میگذارم برای فردا امروز هم نرسیدم.

تا فردا شاد پیروز و موفق و سرافراز باشید.

به امید پیروزی ایران و ایرانی