سه شنبه 5 آبان 2568

متن پیاده شده روز سه شنبه 5 ابان 88 ، 27 اکتبر 2009 میلادی

6 موضوع رو راجع بهش صحبت میکنیم:

اطلاع رسانی

موضوع اول بحث اطلاع رسانیه، یکی از ضعف های جنبش ما اطلاع رسانیه به خصوص اینکه حکومت با شدت تمام فشار میاره، روزنامه هارو می بنده، خبر رسانی رو محدود میکنه، سرعت اینترنت رو میاره پایین، پارازیت روی ماهواره ها می فرسته، و به هر روشی سعی میکنه اطلاع رسانی رو که سلسله اعصاب جنبش است، فلج بکند.

توی این کار بسیار بسیار واجبه که ما برای اطلاع رسانی برنامه داشته باشیم و قبلا هم صحبت کردیم راجع بهش مثل داشتن شبکه بندی، هر کسی اقلا به پانزده تا بیست نفر هر چه دورتر از خودش به لحاظ جای اجتماعی، جای جغرافیایی خبری رو اگر می گیرد برساند و از اونها هم بخواد که به دیگران بگویند. استفاده از تلفن از تلفن های عمومی و مثلا دعوت به 13 ابان، استفاده از دیدار حضوری، استفاده از دیوار نویسی، استفاده از پخش شعار به خصوص اینکه فعالین جنبش اکثرا نسل جوانی هستند که نیاز اطلاع گیری خودشون رو از طریق اینترنت رفع میکنند و گاهی فراموش میکنند که همه اینترنت ندارند.

محسن مخملباف جمله خیلی خوبی داره، او میگه وقتی مطلع شدی دیگران رو مطلع کن همه اینترنت ندارن. این یک دستور العملیه برای نسل جوون ما که انچه که از اینترنت کسب میکنه از یک دعوت به یک راهپیمایی تا یک دستور العمل ساده، خبری اگه میگیره سعی کنه به دیگران هم برسونه، به اقشار مختلف، شبکه بندی اجتماعی که می تونه از درون دانشگاه و از درون مدرسه شروع بشه بسیار کمک می کنه به اینکه ما این اطلاع رسانیمون رو منظم بکنیم.

مسیر راه پیمایی سیزده آبان

نکته دوم در مورد راهپیمایی 13 ابان است، باز یک تعدادی سوال من دریافت کردم راجع به اینکه مسیرها کجاست، چگونه بریم. همونطور که قبلا هم بحث کردیم به دلیل خشونت حکومت به دلیل ادم کشیه حکومت ما 13 ابان هم مثل روز قدس دقیقا ساعت و مکانی رو که حکومت اعلام میکنه در همه شهرها از همون مکان ها و همون زمان ها حرکت میکنیم.

رفتن به جای دیگه در زمان و مکان دیگه ای میتونه که خطرناک باشه و بهانه دست کودتاچیا بده و بخوان که بچه های مارو سرکوب بکنن. لذا من خواهشم این هست که مسیرهایی رو که هر ساله حکومت از اونها راهپیمایی ضد استکباری اعلام میکرده دقیقا از طریق خود رسانه های حکومت کودتا دنبال بکنید و همون ساعت همون زمان ما میریم تو خیابون، روشی که روز قدس هم تمرین کردیم.

و دوباره هم تاکید بکنم این حرفها و هارت و پورت هایی که فرمانده پلیس اقای احمدی مقدم میکنه هیچ اثری نداره، اجازه بگیرن و مجوز بگیرن! مجوز رو خود حکومت سی ساله داده مگه اینکه بخوان راهپیمایی روز 13 ابان رو لغوش بکنن که ما منتظریم که لغو بکنن تا اونوقت بگیم که در واقع چگونه جلوی حضور جنبش سبز عقب نشینی کردن و میترسند از اینکه راهپیمایی 30 ساله خودشونو برگزار کنند.

بنا بر این باز هم تکرار میکنم که در روز 13 ابان مسیرهایی رو که در تمام شهرها برای 13 ابان سالها برگزار شده این مراسم به عنوان روز دانش اموز، به عنوان روز ضد استکبار، ما این بار با شعار مبارزه با استکبار چه داخلی چه خارجی، حاکمیت ملی و رای منو پس بده پا توی میدون میگذاریم و شعارهایی رو که به کرات الان در اینترنت داره پخش میشه و از بین اونها به نظر من چند تاش هست که میتونه خیلی خیلی خوب هم تکرار بشه

مثل نون نداریم اب نداریم بمب اتم میخوایم چیکار؟

بخصوص برای جلب اقشار مختلفی که این روزها با فشارهای اقتصادی دست به گریبانند، یا نسبت به امریکاایجاد این سوال که اباما اباما یا با اونا یا با ما و انتقاد به سیاستی که احیانا بخواهد با کودتاچیا دست دوستی بده و اون حرف جدیمون که نه شرقی نه غربی دولت سبز ملی تاکید بر ملی بودن جنبش سبز و اینکه با هیچ قدرتی در دنیا تعارف نداره، روسیه اگر به کودتاچیا دست بده و جلوی مردم ما بایسته مرگ بر روسیه میگیم، چین این کارو بکنه مرگ بر چین میگیم، امریکا بکنه مرگ بر امریکا میگیم. همشون باید بدونن تو دنیا که ملت ایران حاکمیت ملی خودش رو با تکیه به رای خودش به دست میاره و اجازه هم نخواهد داد که هیچ کس بخواد در امورش دخالت بکنه. اما اگر کسی با کودتاچیا و دولت ضد ملی اجنبی ساخته کودتایی همکاری کنه تعارف نداریم علیهش شعار خواهیم داد.

تدارکات در خارج از کشور

نکته سومی که میخواستم بگم این هست که از خارج یک تعدادی سوال اومده بود، بچه های خارج کشور پرسیده بودن که ما در خارج کشور چیکار کنیم چهارشنبه چهارم نوامبر، به نظر من، من البته در خارج طبیعتا دخالتی نمیتونم بکنم، بچه ها هر کدومشون در هر شهری هر کشوری سازمان های خیلی خوبی دارن ولی به نظرم همبستگی با داخل بسیار مفیده فقط دو سه نکته به نظرم میرسه،

یکی اینکه اگر بتونبم در تظاهرات ضد استکبار داخلی و خارجی، تظاهرات 13 ابان، تظاهرات صلح برای دنیا، دموکراسی برای ایران، تم هایی که این تظاهرات داره هر ایرانی حتی یک نفر خارجی از اون کشور خودشو همراه خودش ببره یکجور همبستگی بین المللی هم میتونه ایجاد بکنه.

دوم اینکه بعضی ها انتقاد کردن که بعضی پلاکاردهایی که در خارج درست میشه مثلا زندانیان سیاسی را ازاد کنید یا رای منو پس بده، دوربین های تلویزیون وقتی که میگیرن اسم ایران توش نیست لذا تاکید کردن که هر پلاکاردی یک جاییش نوشته بشه که این برای ایرانه چون وقتی پخش میشه بیننده هایی که نا اشنا هستند بدانند. و به نظرم همبستگی در خارج از کشور با بچه های داخل همواره میتواند دلگرم کننده و پشتیبانی کننده از حرکت ملت ایران باشد.

نکته چهارمی که میخواستم بگم این هست که اقای کروبی ویدیوی کوتاهی در حدود پنج دقیقه روی اینترنت قرار داده، بسیار کار خوبیست و توضیح داده ایشون که در نمایشگاه چه گذشت و انگیزه شان چیه و چرا میخوان یه کاری بکنن اقای کروبی پا توی میدون نگذاره یا اقای موسوی و باز هم این دلاور جنبش سبز تاکید کرده که عقب نشینی نمیکنه و ازاین به بعد بیشتر هم به میدون خواهد اومد و جواب اقای بادامچیان رو داده که گفته بوده اقای کروبی و موسوی و خاتمی باید توبه بکنند و با قاطعیت گفته توبه رو باید کسانی بکنند که انحراف ایجاد کردن و رو در روی ملت ایستادند.

زندانی های سیاسی

نکته پنجمی که می خواستم بگم مساله زندانی های سیاسی ماست. زندانی های سیاسی به خصوص مصاحبه ای که خانوم اقای زیدابادی کرده، چهل و سه روزه بیخبر از اقای زیدابادی و وضعیت سایر زندانیان مثل اقای صفایی فراهانی، اقای نبوی، میردامادی، تاج زاده، امین زاده و ده ها زندانی دیگه ای که این روزها گاهی ادم اخباری را می شنود که حبس های سنگین میخواهند برایشون ببرند یا فشارهای متعددی که به اونها می اید. به نظر من یکی از جبهه های مهمی که همواره ما باید مفتوح نگهش داریم مثل اون جبهه مادران صلح، مادران داغدار که هر شنبه در پارک لاله تجمع دارن شبیه اون باید اکسیونی هم داشته باشیم برای زندانیانمون و نگذاریم که وضعیت زندانی ها فراموش بشه، چیزی که کودتاچیا دلشون میخواد. لذا چه در داخل ایران و چه در خارج از ایران تاکید بر وضعیت زندانیان و خبرگیری ازاونها و ازاد کردنشون خواست به حقی که زندانیها باید ازاد بشن به نظر من باید دائما یکی از تم های ما باشه،

روز 13 ابان هم حتما باید جزو شعارهامون قرار بدیم و زندانی سیاسی ازاد باید گردد رو فراموش نکنیم.

کردان در نمایشگاه مطبوعات

اما نکته اخری که می خواستم بگم این هست که اقای کردان هم که رفته بوده نمایشگاه مطبوعات شعارهای جالب و شوخی های بامزه ای علیهش کرده بودند که مبدع اولین دکترای قلابی و جایزه سکه طلا بهش می دهیم و امثالهم.

اصل ماجرا به هر حال اون اصل کلی که هیچ کجا نباید برای کودتاچی ها امن باشه و بدانند که مردم هوشون میکنند و جایی در بین مردم ندارند و هر کجا که رهبران جنبش و فعالین جنبش سبز میروند باید مورد استقبال مردم باشند و بدانند که مردم ازشون پشتیبانی میکنند این اصل کلی رو در همه جا در هر تجمعی در هر نمایشگاهی ما بایدرعایت بکنیم به خصوص اینکه اونها دارن سعی میکنند کار متقابل بکنند ولی چون مردم را ندارند یک عده مزدور دارند که مثلا روز در روزنامه ایران مقاله مینویسند شب تو زندان بچه هارو شکنجه می کنند، همان ها را هم بر میدارند، می اورند، شعار می دهند مثل کارد اشپزخونه همه جا هستند، این مارو موفق تر میکنه برای اینکه مردم با ما هستند.

تا فردا شاد و پیروز ، موفق وسرافراز باشید ،

به امید پیروزی ایران و ایرانی