یکشنبه 11بهمن2568

";
سلام
یکشنبه 11 بهمن ماه 88، 31 ژانویه 2010 میلادی
امروز در مورد شش موضوع صحبت می‌کنیم.

ملاقات روز گذشته آقایان موسوی و کروبی
در این ملاقات هر دو نفر این بزرگواران، هم اعدام‌ها و خشونت‌ورزی حکومت را محکوم کردند و هم این که بر آزادی زندانیان سیاسی، رفع توقیف مطبوعات، آزادی احزاب و انتخابات آزاد تأکید کردند. همین طور، هر دو نفر اعلام کردند که در راه‌پیمایی 22 بهمن شرکت می‌کنند و پا در خیابان خواهند گذاشت. به همین دلیل هم فکر می‌کنم که تأکید این دو بزرگوار بر شرکت‌شان در راه‌پیمایی 22 بهمن، این موج را ایجاد می‌کند که مثل مرتبه‌های قبل، مردم آن‌ها را تنها نمی‌گذارند و از رییس‌جمهور منتخب‌شان [آقای موسوی] و سردار رشید جنبش سبز، آقای کروبی، حمایت خواهند کرد و به خیابان خواهند آمد.

تجمع خانواده‌های زندانیان سیاسی و مادران داغدار
موضوع دوم، تجمع دیشب 2000 نفر از خانواده‌های زندانیان سیاسی و مادران داغدار در جلوی زندان اوین است. نکته جالب، [حضور] مادران داغدار است که از وقتی که آن طور با پلیس و نیروی امنیتی و ضرب و شتم و حمله، پارک لاله را بر روی آن‌ بستند، با تحرکی که دارند، هر هفته یک جا تجمع می‌کنند و همراه با گروه دیگری به کار خودشان ادامه می‌دهند. درود بر این مادران پی‌گیر که علی‌رغم داغی که بر دل دارند، باید آن‌ها را مبارزترین مبارزان جنبش لقب داد. به هر صورت، تجمع دیشب که در نوع خودش بی‌نظیر بود و نشان داد که باز کردن جبهه‌های مختلف در نقاط مختلف، کودتاچی‌ها را به زانو درمی‌‌آورد، تا پاسی از شب ادامه داشت و در نهایت هم، چندین نفر از زندانیان آزاد شدند. تداوم این حرکت‌های خانواده‌های زندانیان سیاسی هر چه بیشتر با حمایت مردم و گروه‌های مختلف مواجه بشود، مطمئن باشید که تأثیر بیشتری خواهد داشت.

سالگرد تولد اشکان سهرابی
دیروز، روز تولد اشکان سهرابی، شهید جنبش سبز، بود که در بهشت زهرا و بر سر مزارش خانواده اشکان سهرابی، مادر ندا و سایر مادران داغدار حضور داشتند و غیر از برگزاری مراسم ختم و برگزاری چهلم بچه‌هایی که کشته شده‌اند، سنت شرکت کردن در مراسم تولد این بچه‌ها هم کاری است که آرام آرام در حال شکل گرفتن است.

صحبت‌های آشفته فرمانده لشکر محمد رسول‌الله تهران
موضوع چهارم، صحبت‌های آشفته «ژنرال» همدانی، فرمانده لشکر محمد رسول‌الله تهران، است. من هرچه صحبت‌های ایشان را خواندم بیشتر متوجه آشفتگی شدم و در آخر هم نفهمیدم که ایشان چه می‌خواهد بگوید. یک جا می‌گوید اجازه خودنمایی به موج سبز نمی‌دهیم و بعد یادش می‌افتد و می‌گوید نه، همه مردم ایران موج سبزند. یک جا می‌گوید نمی‌شود به خیابان بیایند و جای دیگر می‌گوید همه مردم ایران باید بیایند. استیصال این آقای همدانی در صحبت‌هایش به طور کامل دیده می‌شود و [مشخص است] که نمی‌داند باید با 22 بهمن چه کار کند. مراسمی را هم که برای دهه فجر در نظر گرفته‌اند ایشان اعلام کرده است و جالب این که همه این مراسم در اتاق‌های در بسته است و از حضور مردم می‌ترسند؛ به جز دو مورد که امکان حضور جنبش سبز در آن هست: یکی ساعت 9 صبح 12 بهمن که قرار است زنگ مدرسه‌ها را به صدا در بیاورند، بوق کارخانه‌ها را بزنند و امثال این قبیل کارها. به نظر من فرصت خوبی است که بچه‌ها در مدرسه‌ها همزمان با این زنگی که می‌خواهند بزنند، هر جا که امکانش وجود دارد شعارهای جنبش سبز را سر بدهند و همزمان در خیابان‌ها هر کسی که می‌تواند، بوق اعتراض بزند، «V» نشان بدهد و [صدای] اعتراض جنبش سبز را بلند کند. در همین راستا، ایشان مراسمی را هم با عنوان مبارزه با استکبار یا از این قبیل اسم‌ها در 21 بهمن و در مدارس اعلام کرده است که اگر نترسند و اجرا کنند، باز به نظر من فرصت خوبی است که بچه‌های سبز در مدارس می‌توانند شعارهای جنبش سبز را در همه مراسمی که برگزار می‌کنند سر بدهند.
به هر حال این تنها دو موردی بود که من دیدم جرأت کرده‌اند کمی به عموم نزدیک بشوند. اگر نه بقیه چیزهایی که آقای همدانی اعلام کرده همه پشت درهای بسته و به صورت کنترل شده و محدودی است که بتوانند در دست خودشان داشته باشند و احتمالاً مردم نتوانند حضور داشته باشند. در همین راستا، عرض کنم که دربی تهران (مسابقه استقلال و پرسپولیس) در روز 14 بهمن هم در راه است و پیشنهادهای زیادی در این باره آمده است که به هر صورت، سبز کردن استادیوم مثل بار قبل بازی این دو و شعارهای جنبش را دادن یا در دقایق مختلفی حرف‌های جنبش را زدن می‌تواند آبروریزی بزرگی را برای حکومت ـ آن چنان که بار قبل بود ـ ایجاد کند.

سرمقاله روزنامه کیهان
موضوع بعدی، سرمقاله‌ای است که روزنامه کیهان نوشته است. هراسی که کیهان از کوتاه آمدن حکومت بعد از راه‌پیمایی 22 بهمن دارد، لابه‌لای سرمقاله کیهان امروز موج می‌زند. چرا که در محافل سیاسی کودتاچی‌ها به طور جدی مطرح است که اگر مردم در 22 بهمن آمدند و جمعیت میلیونی‌ای داشتند و در واقع با این موج آدم‌کشی و این کارهایی که کردند نترسیدند، بعد از آن، آن گزینه دیگر که جناح راست و محافظه‌کارتر کودتاچی‌ها پیشنهاد می‌کنند که هر چه زودتر از شر احمدی‌نژاد خلاص بشوند و دولت او را کنار بگذارند، قوت بیشتری خواهد گرفت. به نظر من این سرمقاله، هراس کیهان را از اخباری که در این مورد از داخل [محافل] کودتاچی‌ها دریافت می‌‌شود کاملاً نشان می‌دهد و سعی کرده است دائماً حرف‌هایی را بزند که بلکه بتواند از این کوتاه آمدن بعد از 22 بهمن جلوگیری کند.
من همین جا این را هم بگویم که از آن طرف هم پاره‌ای از این تندروها حرف‌های تند و تیز و عجیب و غریبی هم می‌زنند که ما پنج نفر را بیاوریم در ملأ عام اعدام کنیم و از این قبیل حرف‌ها. این را به طور جدی باید گفت که حالا که دست به محاکمه 16 نفر دیگر زده‌اند و دادستان، حکم محارب را برای پنج نفر درخواست کرده است و در واقع می‌خواهند بروند پای اعدام کردن، این اخطار را از جانب خیلی از پیشنهادهایی که رسیده است این جا اعلام می‌کنم که واکنش مردم، مقاومت عمومی مردم، بحث‌ هایی که مطرح است، دست از کار کشیدن عمومی و تهدید حکومت به این که همگی دست از کار خواهند کشید اگر بخواهند دست به اعدام مجدد بزنند، موضوعی است که مطرح است و این را باید گفت و واقعاً هم من دلم می‌خواهد بدانم که امثال این آقای همدانی یا کیهان که این طور تهدید می‌کنند، اگر با یک همچین واکنشی از سوی مردم مواجه بشوند، چه کاری از آن‌ها برخواهد آمد؟ اینهایی که جز کشتن کاری را بلد نیستند. به هر صورت، این بحث‌ها هم متقابلاً در جنش سبز مطرح است که اگر بخواهند خشونت‌ورزی را تداوم بدهند، با چنین واکنش‌هایی احتمالاً مواجه می‌شوند.

نگرانی چین از شعار «امروز تهران، فردا پکن»
و اما نکته آخر، بحث چین است که با توجه به این که آمریکا 6.5 میلیارد دلار اسلحه به تایوان فروخته و فشار جدیدی را به چین آورده است، همکاری‌های نظامی‌اش را با آمریکا قطع کرده و مقامات چینی نگرانی اصلی‌شان را بر سر مسأله ایران اعلام کرده‌اند و آن هم همان شعار «امروز تهران، فردا پکن» است که جوانان چینی می‌گویند و چین از این جا بسیار شکننده است. به هر صورت، در صحبت خانم کلینتون و آقای سارکوزی هم تأکید بر فشار بر چین رفته است و به نظر می‌رسد که ماجرای چین ـ همراه با داستان اتمی و حرکت جنبش سبز در ایران ـ در ارتباطش با آمریکا و دیگران وارد مرحله تازه‌ای شده است.

تا فردا شاد و پیروز و موفق و سرافراز باشید
به امید پیروزی ایران